Niet alle kinderen krijgen thuis voldoende ruimte en aandacht die nodig is om fijn op te groeien en zelfvertrouwen te ontwikkelen. Daarvoor is project Jij&Ik in het leven geroepen: een maatjesproject dat kinderen op spelenderwijs extra aandacht biedt. Freddy is vrijwilliger bij dit project en op dit moment maatje van een meisje van 9 jaar. Zij heeft wat extra aandacht nodig omdat de thuissituatie zeer hectisch is, waardoor ze wat ondersneeuwt. Haar maatje komt 1 dagdeel in de week bij Freddy thuis en krijgt daar de volle aandacht. “Ik vind het mooi om te zien dat ze steeds vertrouwder raakt, meer van zichzelf laat zien en zekerder is geworden”, aldus Freddy.
Freddy heeft veel met mensen en kinderen gewerkt. Het was voor haar dan ook geen moeilijke beslissing om na haar pensionering maatje te worden bij project JIJ&IK. “Het leuke van dit project is dat het heel laagdrempelig is, iedereen – met of zonder professionele ervaring - kan een maatje van een kind of jongere worden. Mits je het leuk vindt om met kinderen om te gaan, natuurlijk. Je leert je maatje op een speelse, ontspannen wijze heel goed kennen en kunt zo, behalve een leuke tijd hebben samen, ook ondersteunen".
De eerste ontmoeting
Iedere vrijwilliger wordt door de professional van het project gekoppeld aan een kind. Er wordt kennis gemaakt met het maatje en ouder(s) en gekeken of het matcht. Dan ga je van start. Freddy: “In het begin was mijn maatje een heel erg verlegen en timide kind. Ik ben toen rustig met haar begonnen. Ik gaf haar veel ruimte en keuzevrijheid en vertelde over mezelf, zodat zij ook gestimuleerd werd om over haar te praten. Tegelijkertijd bracht ik ook structuur in; dat geeft haar houvast. Alles uiteraard met luchtigheid en humor. Vaak speelden we spelletjes. Niet alleen leuk, ik kan er ook uit afleiden hoe mijn maatje is: hoe gaat ze om met winst en verlies? Speelt ze vals? Wat kiest ze? Zo leerde ik haar goed kennen en waar ze behoefte aan had”.
Een veilige, stimulerende omgeving
“In de loop der tijd zijn we steeds meer verschillende leuke dingen gaan doen. Soms gaan we naar de dierentuin, bioscoop, speeltuin, bibliotheek of het museum. Maar vaak blijven we ook thuis en knutselen we, maken we zelf slijm of bellenblaas, bakken we een taart of gaan touwtje springen. Meestal laat ik haar kiezen, maar ik geef ook wel eens aan dat ik ergens geen zin in heb, en kijk dan hoe ze daarop reageert. Dat vind ik belangrijk: dat ze leert wat een gelijkwaardige relatie inhoudt. Dat helpt haar ook om háár grenzen aan te geven. Ik probeer een omgeving voor haar te creëren waar ze zich op haar gemakt voelt en lol kan maken. Een omgeving waar ze zichzelf mag zijn en leert om voor zichzelf op te komen. Een rustige plek waar ze haar kracht naar boven kan laten komen”.
Zelfvertrouwen en kracht
”Langzaam maar zeker raakt ze steeds meer op haar gemak. Ik laat meer los, en die vrijheid pakt ze ook. Ze stelt zich meer naar me open en leert beter haar gevoelens te uiten. We hebben een vertrouwelijke, hechte band. Ze is echt open gebloeid en zekerder dan voorheen. Waar ze me bijvoorbeeld eerst gek aankeek als ik zong in de auto, doet ze dat nu uit zichzelf. Ook thuis – ondanks de hectiek - en op school gaat het beter; ze komt meer voor zichzelf op. Dat vind ik het allermooiste aan dit vrijwilligerswerk: een kind zien groeien en opbloeien tot een vrijer persoon, dat meer zelfvertrouwen krijgt en meer zichzelf durft te zijn".
Kruisbestuiving
“Niet alleen leer ik mijn maatje dingen. Andersom ook. Door haar bekijk ik de wereld ook weer op een andere, frisse manier. Dat is leuk en stimulerend. Je doet weer dingen die je als volwassenen niet meer doet, zoals knikkeren of dansen. Het speelse van vroeger komt weer terug in je leven. Ik leer opnieuw de jeugd beter te begrijpen, doordat ik bijvoorbeeld bij haar zie wat er op social media gebeurt. Die kruisbestuiving is wat dit vrijwilligerswerk ook zo leuk maakt. Als je de tijd en ruimte hebt, doe het! Maatje zijn voor een kind is echt een verrijking voor je leven. Het is een inspirerende afwisseling van je normale werk, dat vaak cognitief van aard is. Dit geeft je op een andere manier heel veel energie”.